می‏گویند نشانی‏ات را پرستوهای بهاری دور، در گوش باران گفته‏اند.
ای  مهربان ،  آمدنت را دور  نمی‏دانیم ، این‏گونه  که  دستانمان  بر آسمان‏ها بلند است.
تو می‏آیی و بر چشمان منتظرمان شبنم شوق می‏تکانی. آن روز، چلچله‏ها بر نشانه‏های شهر فرود می‏آیند و نغمه مبارک آفتاب را به آواز می‏نشینند. آن روز، جهان دیگر بار متولد می‏شود.